Harcerski Ośrodek Wodny

OW Poraj, sierpień 1997. Nie znając się wcześniej i nieświadomi czekającej nas żeglarskiej przygody, przyjechaliśmy do zalanego powodzią Poraja w charakterze kursantów. Mieliśmy wtedy nie tylko śladowe pojęcie o samym żeglarstwie, ale przede wszystkim nie zdawaliśmy sobie jeszcze sprawy, jak wielki wpływ na nasze życie wywrą żagle i to magiczne miejsce. W zeszłym roku, podczas długiego, październikowego wieczoru przy kawie, nieświadomi dziesięciolecia naszej aktywności w Ośrodku, postanowiliśmy stanąć za sterami "ziomerskiego turnusu".

Planowanie, seminaria, szkolenia, przygotowania sprzętu i szkolenie wakacyjne 2007 zakończone.

W tym roku jak w żadnym z poprzednich miałem przyjemność kierować praca trzech turnusów.

Męczące to ci zajęcie ale przyznam że dało mi w tym roku dużo zadowolenia i satysfakcji.

Wszystko to mogę zawdzięczać dobrze przygotowanej i zaangażowanej kadrze instruktorskiej.

Miałem już okazję prowadzić kilka tych obozów ale ten na pewno będzie najcieplejszy i to z dwóch powodów: pierwszy to temperatury otoczenia - średnia turnusu 27 stopni i druga to ludzie. Już dawno nie było takich zdyscyplinowanych kursantów, sympatycznych jungów i oczywiste wspaniale pracującej kadry. Warunki klimatyczne nie były łatwe a sprostaliśmy im tylko dzięki dużej samodyscyplinie, odpowiedzialności oraz rzetelnym wypełnianiem obowiązków.

Przenosząc się ze szkolenia najmłodszych adeptów żeglarskiego rzemiosła, byłem pełen obaw, czy podołam temu stosunkowo niełatwemu zadaniu. Jednakże, żeglarstwo oprócz pokory, uczy ludzi podejmować ryzyka. Wiedziałem również, że to wspaniała okazja do samokształcenia się, a także sprawdzenia tego czego nauczyłem się i dowiedziałem na śródrocznych seminariach dla instruktorów H.O.W Poraj.

W ostatni weekend w Ośrodku odbyły się kolejne warsztaty szkoleniowe dla instruktorów Ośrodka. Tym razem tematyka poruszała sprawy medyczno - ratownicze. Było spotkanie z ratownikami WOPR, z lekarzem, z funkcjonariuszem policji, zajęcia praktyczne na basenie.