Harcerski Ośrodek Wodny

 

31 lipca szczęśliwie zakończyliśmy drugi turnus. Na pożegnanie były łzy i długie rozstania. Ostatnia wydana komenda do opuszczenia bandery i turnus przeszedł do historii. Na wieczornym spotkaniu kadry podsumowaliśmy jego przebieg. Mieliśmy noc i cały następny dzień przerwy między turnusowej na pracę. . Kiedy kończyliśmy spotkanie był już blady świt i mgła otuliła jezioro. Wrażenie zostaną na długo w pamięci. Zdjęcia w pełni nie oddają tego klimatu. W czwartek 2 sierpnia byliśmy gotowi na przyjęcie trzeciego turnusu. Tradycyjnie apel, przekazanie bandery i odwieczna komenda "banderę staw". Krótkie działania organizacyjne i już na "całą naprzód" rozpoczęliśmy szkolenie. Liczymy na dobrą żeglarską pogodę, dobre humory uczestników, dużo siły kadry aby 19 sierpnia przycumować na zakończenie turnusu.

Tegoż samego jeszcze wieczora, gdy słońce stoczyło się na drugą stronę międzymorza, a po dniu promiennym nastąpiła noc bez zmierzchu, nowy latarnik widocznie był już na miejscu, bo latarnia rzuciła, jak zwykle, na wody swoje snopy jaskrawego światła. Noc była zupełnie spokojna, cicha, prawdziwie podzwrotnikowa, przesycona jasną mgłą, tworzącą koło księżyca wielki, zabarwiony tęczowo krąg o miękkich, nieujętych brzegach. Morze tylko burzyło się, ponieważ przypływ wzbierał. Skawiński stał na balkonie, tuż koło olbrzymich ognisk, podobny z dołu do małego, czarnego punkciku.

H. Sienkiewicz "Latarnik"

Dzięki pomocy naszego wieloletniego opiekuna zieleni na ternie Ośrodka Krzysia Barana - absolwenta wiosennego kursu na patent żeglarza jachtowego przeprowadziliśmy trudną, skomplikowaną i czasochłonną operację "Sadzonka".

Krzysio przekazał na rzecz Ośrodka ponad trzysta sztuk różnego sadzonek w tym drzewka, krzewy i różnego rodzaju iglaki. Powstały nowe klomby, wysadzono alejki. Ośrodek nabrał innego piękniejszego wyglądu. Powstały alejki kadry instruktorskiej. Każdy z instruktorów pierwszego i drugiego turnusu zasadził swoje drzewko i opatrzył go tabliczką.

Po latach pewnie miło będzie popatrzeć na swoje drzewko i opowiedzieć to dzieciom i wnukom.

 

Najstarsi to jeszcze pamiętają takie zjawiska, ale już jak przez mgłę.

To była burza, gradobicie i huragan.

Każdemu w takich warunkach trzęsły by się ręce - dlatego zdjęcia są nieostre.

Atak sztormowej pogody przeżyliśmy bez strat.

 

Drugi turnus jak czołg prze naprzód. Szkolenie idzie pełną parą, jungowie byli na biwaku, stażówka sposobi się do spływu.

Tylko te upały...